Patagonia, the real thing!

Hola, que tal?


Het eerste deel van onze trip hebben we achter ons gelaten, maar wel met enige moeite: lekker op tijd opgestaan voor onze vlucht naar El Calafate. Toch 's ochtends nog even checken vanaf welk vliegveld onze vlucht gaat, oeps degene die een uur rijden is...we hadden nog 1,5 uur..;) de taxichauffeur duidelijk gemaakt dat hij de snelheidslimiet niet al te serieus moest nemen...:) resultaat: in sneltreinvaart de vlucht gehaald!:)


Aangekomen in het zuiden!! El Calafate, een klein uit de grond gestampt plaatsje waar alles is ingericht op het hiken! Wij hebben daar onze proviand ingeslagen en voorbereid op de tochten die ons te wachten staan!;) Eerst een ice hike naar de Perito Moreno Gletsjer: met je spikes onder je bergschoenen lopen over de gletsjer, hopende niet in een spleet te glibberen:) Wat een fantastisch, geweldig, indrukwekkend, massief ding!!! Vanuit de bus op de boot en voor de gletsjer langs gevaren, dik ingepakt want het is aardig koud. Naar mate de gletsjer dichterbij komt wordt ie steeds indrukwekkender!! Het is het derde eeuwige ijsplateau ter wereld, ba antartica en groenland, een plek om niet te vergeten dus!!;) Daarna de spikes onder gebonden gekregen en onze eerste stapjes op het ijs gezet, echt een "once in a lifetime experience"!! De zon brak ook door en we genoten van de helder blauwe lucht in een bizarre omgeving!! Lopen als een eend omhoog en netjes pootjes naast elkaar naar beneden, langs alle spleten, riviertjes en meertjes, zo bizar bauw!! Het water gedronken en de meest fantastische uitzichten gehad! Een lekker glas wiskey met ijs als tussendoortje :) Complimenten van de gids over onze pasjes op de gletsjer: "very good Holland, the orange team"! Tsja, we gingen ineens heel soepel...;) We waren ook weer een goed quatro, een kleurenpalletje aan jassen naast elkaar (zie de foto's)! :) Vanaf een ander uitzichtpunt nog een view over de gehele gletsjer, ik kan niet anders zeggen: wat een overweldigend!!! Geluid dat lijkt op gedonder van de bliksem als er brokken ijs naar beneden vallen...super gaaf om te zien!! Dit was echt iets wat ik al jaren op m'n verlanglijstje had staan en het is vandaag waarheid geworden!!!:)


Het weekend beginnen we met de tour naar Torres del Paines, in Chili! Het plan is om vier dagen te hiken door een prachtige omgeving!


Dag 1: met de bus vroeg opgehaald en gereden naar het national
Park, helaas regende het erg hard dus volledig ingepakt, inclusief proviand voor de komende dagen: pasta zowel voor avondeten als ontbijt!;) gingen we op pad! Al die kleren leken wel wat te warm leek toen we omhoog moesten klimmen!;) Ook af en toe een kleine conditietest voor ons, na 2 uur klauteren aangekomen in Campemento Chileno! Iedereen verregend en bij de kachel zich verwarmend en proberen alles droog te krijgen!:( gelukkig konden wij binnen in een bedje kruipen en niet in een tent.. Ons avondmaal was ook nog een uitdaging op zich, er was geen mogelijkheid om zelf te koken, dus een paar keer glimlachen en knipogen naar de jongen in de keuken: do you want to make our food? YES!! Een heerlijk maaltje klaar:)


Dag2: Toch niet om 5 uur opgestaan voor de sunrise ivm de regen.. Dus gewoon normale tijd vertrokken naar de top! Goede klim omhoog, door de sneeuw, klauterend tussen de rotsen door, maar een super gave beloning: Mirador del Torres!! Wat ontzettend mooi, en we konden alle drie de torens zien (wat hier uitzondering is omdat ze vaak in de mist verdwenen zijn). Bibberend genoten van het uitzicht, alleen op de wereld gevoel en met een heerlijk zonnetje!;) Toen aan de terugweg naar beneden begonnen, glibberen en glijden, uiteindelijk weer bij het beginpunt aangekomen! En wat een uitzicht hadden we nu, zon en geweldige blauwe meren in de verte!! Top!! Nog even in de zon liggen en toen de bus naar de catamaran gepakt! Gevaren over een super blauw/turqoise meer, slaapplaats nummer 2: Paine Grande! Prachtig uitzicht over het meer vanuit onze kamer. We zijn wel een beetje laffe hikers, geen tent maar wel eigen voedsel mee dat we niet kunnen bereiden omdat we geen gas en pannen hebben... Dus in de kookhut bij een paar rare Japanners een pan geleend, en ook nog geregeld dat we de pan voor ons ontbijt mochten gebruiken;)


Dag 3: tortellini met kaassoep (met minder wat er dus kaassaus) stond als ontbijt op ons menu!!:) het smaakt ook nog goed en een heerlijke bodem om de volgende uitdaging weer aan te gaan!!:) en dat was een behoorlijke, door de vele regenval afgelopen dagen was het pad verandert in een rivier met modderpoelen als afwisseling... We hebben vaak de off road track genomen, wat wel wat creativiteit vergde;) ondertussen begint m'n lijf het ook minder leuk te vinden, stijve benen, blaren, zere knieën....moet ik dan nu gaan accepteren dat ik oud word??? Maar dat mocht de pret niet drukken, want wat is het hier weer mooie, hebben we weer geluk met het weer, zon!;) bizar om door het bos te lopen, en door de bomen een meer te zien met ijsschotsen erin!! Het echt patagonie gevoel komt dan wel boven!! Wauwie, wat is het gaaf om dit te zien, en als beloning ook nog een mooie gletsjer (Grey Glacier) !!:) onze dag kan niet meer stuk!! Na ruim 4 uur lopen aangekomen bij de volgende lodge: Refugio Grey, een gezellige hut, vanuit daar nog naar een geweldig uitzichtpunt gelopen, met de zon op onze hoofdjes uitgekeken over de gletsjer en beseft dat we niet waarschijnlijk niet zomaar nog eens gaan zien!! :) Ik blijf het echt een geweldig iets vinden, die ijsschotsen, de meren, de massa's ijs wat een gletsjer vormt, zover je kan kijken!!
Avondeten was weer een dingetje, onze vrouwelijke charmes inzetten blijkt wederom te werken, zelf gekookt in de restaurant keuken!!:) ondertussen ook vrienden aan het maken met mensen die je elke keer weer tegenkomt: de vlecht! (een jongen met een vlecht in z'n baard, leeft van een kilo kaas en droog brood, doet niets anders dan de wereld over reizen en zo min mogelijk te werken..) je ziet hier ook echt zoveel mensen echt kapot gaan, respect voor hen!!:) het broederschaps-gevoel is hier wel groot;)


Dag 4: de laatste dag die schoenen aan...heb inmiddels een haat-liefde verhouding met ze, maar stop ze graag terug in de backpack;) de weg weer terug wat we gister hebben gedaan, dit keer met regen en sneeuw, de hindernissen werden er ook groter door!:) we hebben het voltooid, in totaal 45 km gelopen, best een prestatie al zeg ik het zelf!;) tijdens het wachten op de bus terug hebben we geïntegreerd met de rangers van het park en kennis gemaakt met een zuid Amerikaanse traditie: Mate! Dat is een soort groene thee, heel sterk en met alle prut erin... Proost!! Een leuke middag besteding!;) uiteindelijk de bus teruggepakt naar El Calafate!

Van we beroemde "W" hebben we de buitenste poten heen en weer gelopen! Conclusie: Torres del Paines is een schitterend gebied: mooie meren met ijsschotsen, gletsjers, de drie torens, alle seizoenen komen voorbij (regen, sneeuw en zon), weer is niet te voorspellen, blaren en stijve benen rijker en bovenal een geweldige herinnering erbij!!:)

Liefs,
Anouk